Achilles buigt voor terechte koploper, Achilles 2 speelt kampioenschap veilig

Achilles boog voor terechte koploper KCR. Maar na de wedstrijd kon het vlaggenschip nog snel naar Merwede afreizen, hier speelde Achilles 2 hun ongeslagen kampioenschap veilig. Winst was er voor de A1, A2, A4, B1 (nipt), B3, C1 (ook nipt), C2, C3, D1 en F1. Gelijkspel was er voor de E1 en de F3. Lees verder voor alle wedstrijdverslagen en de kampioensfoto's van Achilles 2 en de foto's van de D1 en E1 door Joost van Soest. Update: verslag D1 toegevoegd!

KCR – Achilles

HKV Achilles buigt voor terechte koploper KCR
Afgelopen week ging ons vlaggenschip ten onder tegen VEO - een van de concurrenten voor het kampioenschap - dat toen nog in het vizier lag voor het achttal van Rober Pronk. De ware blamage werd dinsdag in de kleedkamers aan het Pomonaplein besproken en afgesloten met een toch wel mooie conclusie. “We gaan het seizoen met plezier en mooi spel afsluiten, het trouwe publiek nog 3 keer een mooie wedstrijd laten zien en bedanken. We kunnen – zonder druk - nog een groot aandeel hebben in wie er kampioen wordt.”

In het regenachtige Ridderkerk begon de formatie van Pronk een kwartier later. De wedstrijd van KCR 2 tegen KVS 3 werd een klein kwartier gestaakt door een onweersslag boven het veld.

“Benthe van Loon (A1) startte op de plek van de geblesseerde Raquel. Ze speelde erg goed, wist te scoren en veroorzaakte een mooie stip, toen zij op was pakte ook Esmee de Groot (A1) het goed op,” aldus coach Rober Pronk.

In de beginfase schoten voornamelijk de dames van KCR scherp, het gemak waarmee zij onder druk goed kunnen schieten was eigenlijk wel erg mooi om te zien. Complimenten naar Ridderkerk dus. Het verschil bleef de gehele wedstrijd 1,2 of 3 punten. Dichterbij komen leek een lastig verhaal, elke keer weer leek het te gebeuren – maar nee. De vechtlust was zeker aanwezig, dit was voor het meegereisde publiek een waar genot.

Toen Achilles de kans kreeg dichterbij te komen en de aansluitingstreffer te maken vanaf 2,5 meter werd deze cruciale stip gemist. Als dan het nieuws komt dat Futura verliest, en er toch nog een kleine kans is, raakt ook KCR extra gemotiveerd. Mede hierdoor kon de afstand in doelpunten niet verkleind worden.
“Achilles vocht als echte Haagse leeuwen, iets wat in deze fase mooi is om te zien, ook al houden we hier helaas geen punten aan over,” aldus Pronk “ik ben een trotse coach, zeker als ik dan ook nog complimenten krijg van zowel scheidsrechter als tegenstander. De ploeg heeft er alles aan gedaan.”

Na de wedstrijd kon het vlaggenschip nog snel naar Merwede afreizen, een club waar mooie herinneringen van het kampioenschap van vorig jaar zaal liggen. Hier speelde Achilles 2 hun ongeslagen kampioenschap veilig. Een hele mooie prestatie!

Volgende week spelen zowel Achilles 1 als 2 thuis op het Pomonaplein, ook de A1 zal hier aantreden. Kom dus allen naar het veld om nog mooie en voor de A1 belangrijke wedstrijden te aanschouwen!

Tot zaterdag,
Raquel Chapper


Merwede 3 – Achilles 2
Vandaag is de dag dat we de domper van het verloren kampioenschap in de zaal konden goedmaken. De hele week hing er een ontspannen sfeer en was de overtuiging er om ook deze wedstrijd winnend af te sluiten. Dit veldseizoen is er namelijk nog geen punt verloren. Een toch wel vernieuwd en gemotiveerd Team 2 ging vol vertrouwen richting Sliedrecht. Althans, drie hartaanvallen en drie keer het koppen van het plafond van de auto van Amel verder heeft Twan de reis naar Merwede ook overleefd.

De eerste wedstrijd tegen Merwede werd winnend afgesloten met een 17-14 overwinning. Niet heel overtuigend, maar een overwinning is een overwinning en dat betekende dat de punten in Den Haag bleven. Uit deze wedstrijd wisten we dat Merwede een ervaren ploeg is, en deze ervaring gebruikte ze om ons spel enorm te vertragen. Voor ons een taak om niet in hun tempo mee te gaan en gewoon ons eigen spel te spelen. De bal snel rond laten gaan en veel de korte kansen binnen een straal van 5 meter zoeken.

Een regenachtige dag, een glad veld en een blauw-gele bal zorgde ervoor dat de omstandigheden niet ideaal waren. Maar wat kan ons dat nou schelen, want wij zijn Achilles 2 en willen kampioen worden. In het praatje voor de wedstrijd (die altijd zo lekker kort zijn) motiveerde Frank ons om lekker ons eigen spel te gaan spelen en van deze wedstrijd te gaan genieten. Het bleek echter een wedstrijd te worden van de gemiste kansen. Als je kijkt naar de uitslag zou je denken dat het wel mee valt, maar met de kansen die we hebben gekregen hadden we makkelijk richting de 30 doelpunten kunnen gaan. Waarbij het verdedigend af en toe slordig was, had Merwede toch erg vaak éénschots aanvallen. Uiteindelijk zijn we de gehele wedstrijd niet in gevaar geweest en mogen wij ons dus KAMPIOEN noemen. Volgend jaar naar de reserve 1e klasse.

Persoonlijk ben ik super trots op het team over het hele jaar gezien. Om met zo’n jonge ploeg deze resultaten neer te zetten is een hele knappe prestatie. Dit veldseizoen is nog niet afgelopen en hebben wij nog twee wedstrijden om dit seizoen alle wedstrijden winnend af te sluiten. Het meegereisde publiek bedankt voor jullie support.

Michael Matla


Achilles 6 - KZ Danaïden 6

Na een poosje afwezig te zijn geweest is het wel weer eens tijd voor een verslag van Team 6. Inmiddels is er een hoop gebeurd. Zo is Tjitse de gelederen komen versterken, is Rinus niet meer single en is Team 6 van plek 2 opgeschoven naar positie 1 op de ranglijst. Da's hartstikke mooi allemaal, maar alles heeft natuurlijk ook z'n keerzijde. Met Tjitse erbij nemen de reservebeurten toe, het lijstaanvoerderschap brengt de nodige spanning met zich mee (komt uiteindelijk wel goed hè, zie Coolsingel) en de verkering van Rinus, tja, de verkering van Rinus… Volgens Jeanette is het een drama: “Je kunt met Fifa nog geen uitbal nemen of er moet al gepauzeerd worden omdat hij zonodig een klef appje moet sturen dat-ie haar mist. Ik word er doodziek van. Maar goed, alles kan kapot dus ik heb nog hoop.”
Voor het eerst dit seizoen is iedereen fit en aanwezig. Hoewel fit… Yoeri is de avond voor de wedstrijd voor het eerst in z'n leven in een kerk geweest. Echter niet om z'n zonden op te biechten. Naar verluidt bromde de dienstdoende pastoor iets van ‘onbegonnen werk’ en ‘verloren zaak’ bij kennisname van Yoeri’s kerfstok. Gelukkig was er voor Yoeri wel ‘nbiehierveztvllll’. Dat is ‘een bierfestival’ uitgesproken door Yoeri aan het eind van het betreffende evenement in de Grote Kerk.
Het ongenaakbaar geachte Fiks 4 leek bij aanvang van de tweede helft veld de gedoodverfde kampioen, maar de Oegstgeesternaren lieten her en der wat puntjes liggen. Zo werden zij onder andere verslagen door Danaïden 6 en jullie favoriete Achillesteam. Dus werd de wedstrijd tegen de Sleutelstadbewoners van afgelopen zaterdag zowaar de kraker van het weekend: de winnaar zet een grote stap richting promotie.
Rinus, snel afgeleid dezer dagen in verband met bovengenoemde reden, had zichzelf daarom maar buiten de basis gelaten. Immers, focus was wat er nodig was. Dat bleek een goede zet. In de eerste de beste aanval rondde Sandra lekker af. Sandra rond altijd lekker af. En af en toe scoort ze nog een mooie goal ook. Vijf doelpunten verder stond het 5-1 in Haags voordeel. Appeltje eitje werd het echter niet. De Leidenaren hebben een stugge ploeg met een paar aardige schutters. Met rust stond Team 6 nog met twee punten voor, maar binnen twee aanvallen was het gelijk en niet veel later mochten de dochters van Danaos dromen over meer dan een punt in het hol van de Leeuw. Nadat eerst Misja en Sandra moesten afhaken voor Daniëlle en Shirley was het tijd voor Rinus om zich voor even op iets anders toe te leggen, en wel op zijn eerste liefde, Achilles 6. Met vereende krachten werd de klus uiteindelijk geklaard, wat ingeleid werd door een Costelijke doorloopbal. Daarna kwam de zege eigenlijk niet meer in gevaar en deed Team 6 koelbloedig z’n ding. Eindstand: 16-12.
Woensdag is het alweer matchday. Meervogels staan op het menu. Kom gezellig ff kijken vanaf 20:30!

Groeten,
Erwin

WAPC-verslagen

Achilles A4 – GKV A1
Na twee wedstrijden achter elkaar te verliezen werd het weer eens tijd om te winnen. Deze week speelden we tegen GKV A1, een team dat een plekje boven ons staat. Dit zou dus geen makkelijke wedstrijd worden. Vorige week hadden we ook tegen GKV gespeeld, maar helaas verloren we die wedstrijd met 10 – 7. De vakken waar we deze wedstrijd mee begonnen waren: in de aanval Joram en Mathijs als heren en Britte en Lucas als dames en in de verdediging Ruben en Camille als heren en Marloes en Annelotte als dames. De eerste helft ging voor het merendeel redelijk gelijk op. De score ging op en neer tot dat we een kleine voorsprong konden creëren. Ongeveer in het midden van de eerste helft werd Marloes voor Gylian gewisseld. Onze voorsprong bleven we volhouden en uiteindelijk gingen we met 5 – 3 de rust in. De tweede helft ging van start en we scoorden een paar keer waardoor we onze voorsprong weer een stukje vergrootten. GKV bleef niet stil zitten en deed wel wat terug. Af en toe kwam GKV redelijk dichtbij. Toch wisten wij onze voorsprong te behouden. In de laatste paar minuten werd Annelotte gewisseld voor Kaj. We bleven in de tweede helft goed spelen en we bleven op voorsprong. Uiteindelijk wonnen we met 12 – 8. Onze doelpuntmakers van deze wedstrijd zijn: Joram(4x), Gylian (3x), Camille (2x), Lucas (1x), Britte (1x) en Mathijs (1x). Ten slotte willen we Gylian en Kaj bedanken voor het invallen en bedanken we Ivo voor het fluiten.

Camille

Vriendenschaar B1 – Achilles B1
De B1 ging op 1 persoon na richting Bodegraven. Lucas ging rechtstreeks maar ging richting Hardinxveld-Giesendam. 2 korfballende Vriendenscharen en dan gaat het mis. Gelukkig ging mamma Winia plankie-gas richting Bodegraven zodat Lucas nipt voor de wedstrijd verscheen. Hij moest namelijk de geblesseerde Rick vervangen die met een dikke vinger niet mocht spelen. Dus met invaller Lucas begon de B1 de wedstrijd tegen de tegen degradatievechtende ploeg uit Bodegraven. De eerste wedstrijd won de B1 met 15-6 van deze ploeg. Fysiek sterker, maar weinig HK ervaring, maar wel een talentvolle groep die tegenover ons stond voor de 2e keer dit seizoen.

Te relaxed begon de B1 de wedstrijd en toonde de tegenstander veel meer de wil om te winnen. Zeker verdedigend deden we het niet goed. Teveel ruimte voor de tegenstander, te weinig felheid in de duels. Onnodige stippen en simpelweg werd de B1 verrast door de passie en wil om te winnen bij de tegenstander. De B1 dacht wel even om op 70% deze wedstrijd te gaan winnen. Maar daar hebben wij de groep niet voor. Fysiek (anatomisch) zijn wij bij bijna elke tegenstander de mindere, je speelt immers HK en makkies zijn er eigenlijk nooit. Dus moeten wij het meer hebben van 2x zoveel energie leveren als de tegenstander, slimmer en beter korfbal, maar vooral de wil om te winnen laten zien. En dat was de eerste 25 min zeker niet het geval.

5-0 achter…de B1 gaf niet thuis. Time out en de ploeg proberen op de rails te krijgen. De B1 wist de korf eindelijk te vinden al viel deze eerste goal pas na een kwartier na het eerste fluitsignaal. De B1 werd wat feller, maar nog niet genoeg, want Vriendenschaar dacht vandaag belangrijke punten te kunnen pakken tegen een zeer matig Achilles. Ze bleven ondanks meer druk van Achilles heel makkelijk de korf te vinden met zuivere schoten. Toch merkte je dat Achilles beter in de wedstrijd kwam en het veldoverwicht langzaam, heel langzaam naar zich toe wist te trekken. Zou het op tijd zijn voor bij het laatste fluitsignaal? Achilles kroop in de laatste minuten van de eerste helft heel langzaam dichterbij, maar knokte zich wel terug in de wedstrijd.

De rust kwam als geroepen om de puntjes op de i te zetten. Het moest nog feller, want Vriendenschaar mocht niet meer scoren en aanvallend moesten de acties eerder worden ingezet om de schoten dichterbij te pakken. De ploeg met de meeste wil om te winnen zou uiteindelijk vandaag de punten pakken, dus de B1 moest wat goedmaken.

Tergend langzaam kwam de ploeg beetje bij beetje dichterbij en werd er, zoals de B1 altijd zou moeten doen, geknokt voor elke bal. Het besef was er eindelijk dat verliezen van een potentiële degradant  slecht op de CV staat. Goed is het nooit geweest, maar als je na een 5-0, 8-4 en 12-10 achterstand terug vecht in de wedstrijd, heb je alle ogen op je gericht en is het gevoel dat je nog kan winnen zeker aanwezig. Met nog luttele minuten op de klok kwam de ploeg tot 12-12, maar direct weer 13-12 achter. Zou het dan toch niet lukken? Maar de B1 vocht door en wist weer gelijk te komen en zelfs voor het eerst in de wedstrijd voor te komen met 13-14. Nog zeker 2 minuten te gaan. Langere aanvallen, maar zeker ook het uitverdedigen deed de B1 geweldig. Hierdoor kon de ploeg uit Bodegraven eigenlijk geen kans meer creëren, maar bleef het zeker tot de laatste seconden spannend.

13-14 overwinning. Een prima prestatie natuurlijk na zo`n achterstand, maar de B1 moet heel goed beseffen dat wij niet op 70% wedstrijden kunnen winnen. Dat is aan ons niet besteed. En kost dus elke training en wedstrijd kracht en energie die wij alle 8 moeten leveren om wedstrijden te winnen. En dat ben je aan jezelf en elkaar verplicht om dat elke week op te brengen, want anders kan je er zomaar af gaan, zelfs tegen de onderste.

Nu ben ik zelf nooit zo van het benoemen van individuen, want we doen het met zijn allen. Tenzij uitzonderlijk, tenzij iets speciaals. En dat waren de invallers vandaag. Allereerst Lucas, die in de basis begon na eerst een waanzinnige rit in de Nicole “Verstappen” Wina race tegen de klok om van de ene Vriendenschaar naar de andere te komen. En dan zelf direct goed starten maar geeft de B1 zelf niet thuis. Terugvechten in de wedstrijd en prima meedraaien in zo`n wedstrijd. Prima gedaan Lucas.
Dan Mick, die al even klaarstond langs de lijn, maar liep het scoreverloop niet snel genoeg om er in de aanval in te komen op de positie wat wij als coaches wilden. Toch bleek het achteraf op het goede moment, want Mick viel uitstekend in en met een paar goede acties gaf hij uiteindelijk het extra zetje richting de gelijkmaker.
Maar vooral ook Olivia, die haar debuut in de B1 maakte. Op het meest spannende moment waarin wij de aansluiting kregen met Vriendenschaar  erin komen en dan zo meedraaien, trots! Nog een zeer belangrijke onderschepping met uitverdedigen waardoor in de laatste seconden de tegenstander überhaupt niet meer kon aanvallen, grote klasse!

Kortom, het was de dag van de invallers. En de 35 minuten strijd van de B1. (wat deden we de andere 25 minuten?)
Volgende week, PKC, het gevecht om plek 2. Laat zien dat die bij ons hoort B1!

Invallers dank!

Dennis

Een enigszins verlaat verslag van Achilles D1, met verschillende oorzaken; ten eerste moest er even bijgekomen worden dat we gewonnen hadden ZONDER gel in de haren van Thijs en ten tweede dat fotograaf Joost dit ook nog durft vast te leggen op de gevoelige plaat. Die durft. Maargoed, winst, daar ging het om. Waar ik vorige week in Italië toch redelijk verbouwereerd was over het scoreverloop (had 1 vak nou helemaal niet gescoord?!), konden onze Bob de bouwertjes ze deze week wel maken. Mooi man, 14 doelpunten! We kregen er wel wat meer tegen, maar we probeerden dan ook iets nieuws uit met verdedigen. Dan mogen er af en toe, ingecalculeerde, foutjes insluipen. Anders leren we het nooit! ALO nam volgens mij in het begin nog even brutaal de voorsprong, maar wij breiden dit meteen recht. Het was belangrijk dat elke bal in de aanval werd omgezet in een doelpunt, mede omdat ALO erg lange aanvallen had. Gelukkig lukte dat vooral de tweede helft heel goed! We liepen netjes uit naar de 14-8 eindstand. Wat me trouwens herinnert aan iets: werd er niet een stip gemist? Rondje limo donderdag op de training! Lekker! Op naar het kampioenschap! En Demi, de kantine sluit rond 23 uur, als je bekertje dan nog niet leeg is moet je daar maar op de bank slapen ;)


Na de 9-5 nederlaag vorige week, mocht de E2 deze week op herhaling tegen Valto, dit keer met Armin en Jalien er gewoon bij. We wisten dat Valto over het algemeen langer was, dat ze snel konden omschakelen, makkelijk scoorden en dat ze veel proberen de bal te onderscheppen. Het zou dus een pittige wedstrijd zou worden.
We begonnen redelijk, al kwamen die hiervoor genoemde kwaliteiten van Valto veelvuldig naar boven. Na tien minuten spelen keken we dan ook tegen een achterstand aan, maar konden we het redelijk bijbenen. Het tweede kwart was echter van ons. Door slim te verdedigen wisten we de snelle omschakeling van Valto er grotendeels uit te halen. Ook lieten we de bal veel sneller gaan waardoor Valto vaak mis zat als ze de bal probeerden te onderscheppen. Hierdoor werden ze wat onzeker en namen ze meer afstand. Het was in dit kwart een genot om de E2 te zien spelen. Er werd keihard gewerkt en heel hard gelopen. Het tempo lag aan beide kanten erg hoog en na deze tien minuten was de rust van vijf minuten zeer welkom.
Dat dit kwart veel energie had gekost, bleek wel in de tweede helft. Het tempo ging iets omlaag, Valto ging weer meer druk geven en wij waren in de omschakeling telkens net even te laat. Het zorgde ervoor dat Valto nog wel erg veel doelpunten kon maken, waarvan enkelen met iets meer scherpte toch wel te voorkomen waren geweest. Nog te vaak staan we bij een schot te kijken of de bal erin gaat, in plaats van snel naar onze tegenstander te rennen of de bal af te vangen. Hierdoor kon Valto vaak na een misser nog een of soms wel twee keer aanleggen en dan is het vragen om tegendoelpunten.
Wel leuk om te zien, was dat we steeds beter gaan rondspelen en dat we van daaruit kansen weten te creëren.
Ondanks dat het aantal tegendoelpunten te groot was, was de coach toch erg tevreden. Wat vooral bleef hangen van deze wedstrijd was namelijk het tweede kwart, wat misschien wel ons beste wedstrijddeel van dit seizoen was. Leuk om te zien dat we door de grotere tegenstand op het veld steeds meer vooruit gaan. Wellicht nog wel even wat meer aan onze conditie werken, zodat we niet na tien minuten hoog tempo uitgeput instorten.

Datum 16-05-2017 13:24
Tags