En nog graag 100 jaar erbij!
hoofdartikel
Door Steven Broers - In het najaar van 1922, in een tijd dat heel Europa nog natrilde van de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog, naadloos gevolgd door een gruwelijke pandemie, de Spaanse griep, kwam een groep jonge Hagenaars bij elkaar om een korfbalvereniging op te richten. Gedreven door de wens om op een positieve manier richting te geven aan het leven, gemotiveerd ook door een streven naar een gezonde leefstijl, begonnen zij Achilles. Ooit sprak ik één van de oprichters, die me vertelde dat een gezonde geest in een gezond lichaam hun motief was.
Over twee jaar vieren wij, nakomelingen van onze oprichters, het honderdjarig bestaan van onze club. Heel bijzonder, we treden hiermee toe tot een select gezelschap verenigingen. Toen ik geboren werd was de club nog een jonge dertiger, maar waar de meeste organismen met de tijd aan kracht verliezen, is Achilles in de loop der jaren alleen maar groter en sterker geworden.
Dat is zeker niet vanzelf gegaan en Raquel schetste in haar artikel van vorige week een heel mooi beeld van de noodzaak om er steeds weer de schouders onder te zetten. Altijd ligt verlies aan aantrekkingskracht op de loer. Altijd dreigt de overbelasting van enkelingen, de frustratie van het kader en het risico van lethargie en terugval. Maar niet voor niets kozen de oprichters een schier onoverwinnelijke held, halfgod en krijger als naam voor hun club. Onoverwinnelijk, behalve bij die enkel, natuurlijk. De kwetsbaarheid van de hiel moet ons scherp houden. Maar in principe kunnen we alles bereiken waar we ons toe zetten.
Keuzes voor de toekomst, ik zal er deze keer eens niet over schrijven, maar ik kijk reikhalzend uit naar de voortzetting van het gesprek daarover.
Als alle clubs komt Achilles uit een lastige periode, waarin het sociale en sportieve leven zo ongeveer stil kwam te liggen. Hulde aan de mensen die de vereniging daar doorheen geloodst hebben en de maatregelen hebben genomen om weer te kunnen starten. En er komen spannende tijden aan met grote uitdagingen. De bouw van het nieuwe clubhuis en de overbrugging van de periode dat we het zonder kantine moeten doen. Herwinnen van het sportieve terrein, eerste klasse is echt te laag voor zo’n grote club, en het onder deze bijzondere omstandigheden laten groeien van de club.
Tegelijk kunnen die uitdagingen ook de dragers van de groei en de gezonde toekomst van de club zijn. Bouwen aan dat prachtige nieuwe huis, werken aan een voorbeeldige jeugdopleiding, een gezonde financiële huishouding en de viering van een schitterend eeuwfeest in oktober 2022. We zijn bijna honderd maar nog lang niet uitgeblust. Integendeel. We hebben een historie om trots op te zijn, de toekomst lonkt, maar bedenk wel: het gaat niet van zelf!
Steven Broers
| Datum | 15-09-2020 11:00 |
|---|---|
| Tags | Hoofdartikel |