HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Met het eerste speelweekend achter de rug is ook het laatste restje vakantiegevoel verdwenen. Het enige dat nog rest zijn de tropische temperaturen die het land teisteren. Volle bak en met frisse tegenzin er weer tegenaan op het werk en op het veld! Langs de lijn sinds dit seizoen, maar niet op het korfbalveld voor ons eigen kroost. Helaas is het op één of andere manier tot op heden nog niet gelukt om ook maar één van de drie De Laleijnes junior op korfbal te krijgen.

Een eerste poging werd gemaakt met Siem (10). Heel bewust (dacht ik, en tot ergernis van partner Aukje) werd Siem gedrilld om niet te beseffen dat er andere opties waren dan korfbal om als sport te kunnen beoefenen. Na vier trainingen bij de Kangoeroes vroeg ik aan de oudste telg 'wat het leukste van de training was'. Het antwoord had ik liever niet willen horen: 'Dat als het afgelopen is, we altijd gaan voetballen'. Enig schuldgevoel maakte zich van mij meester en zo kwam het dat Siem een aantal maanden later niet in het zwart-wit-groen van Achilles te bewonderen was, maar in het zwart-wit van Wateringse voetbalvereniging K.M.D. (Klein Maar Dapper).

Nog een grappige anekdote over deze vereniging. Wij hebben als merchandise de Achillessjaal, bij K.M.D. kun je ook zo'n sjaal krijgen, een paraplu met logo en helaas al een tijdje uitverkocht: de strakke clubboxershort met op de band in de dikke letters de volledige, onafgekorte naam van de voetbalvereniging.

Kind 2 Elin (8) zit inmiddels voor het tweede jaar op handbal bij VELO. Het talent loopt niet over, maar het is genieten als Elin erin weet te slagen de tegenstander van het aanvallen af te houden door gekke bekken te trekken en buikpijn van het lachen te bezorgen. Het beste vriendinnetje van Elin zat ook op handbal. Dan sta je als ouder (vader) 2-0 achter om je kind nog op korfbal te krijgen.

Rest nog de laatste hoop: Tibbe (5). Met Koningsdag (nadat onze held op sokken door Marcel van Di-rect die daar met een kleedje stond uit een boom was gered waar hij niet meer uit durfde) raakten we in de bosjes van Pex verzeild en omdat het bier goedkoper was bij ALO dan bij Restaurant PEX, kwam het voor dat Tibbe niet onverdienstelijk ballen aan het afwerken was op een korf op het kunstgras van de plaatselijke HKC (Sandra van der Laaken was getuige). Afgelopen zaterdagochtend was Tibbe gedwongen om eerst zijn broer afgedroogd te zien worden door de jongetjes van Den Hoorn JO12-1 en daarna Elin het onderspit te zien delven in de derby tegen rivaal Quintus.

Inmiddels uit praktische overwegingen worden Tibbe twee opties om teamsport te gaan bedrijven aangeboden: handbal of voetbal. 'Ik wil op basketbal,' luidde in de auto richting Den Hoorn vanochtend overtuigend het devies. Dus ik probeerde nog hoopvol: 'Nee, je bedoelt korfbal. Van Koningsdag, weer je nog wel?'
'Nee, dat je kan stuiteren en dan moet je schieten tegen zo'n bord,' kreeg ik teruggekaatst. Kak.

Om de hoek, als je toevallig ook in Wateringse Veld woont, speelde Achilles 3 uit tegen Refleks 2. In de laatste minuten eindigde een bijna zekere overwinning helaas in een puntendeling (coach Tjitse riep nog tijdens de time out: drie minuten dichthouden, dan hebben we de overwinning binnen. Die drie minuten lukte wel, helaas klopte de tijdsaanduiding op het scorebord niet en kwamen de Rijswijkers in de twee extra minuten die daar nog bij kwamen langszij).

Naast mij zat Ferry, die het in ieder geval was gelukt om kleinkinderen op korfbal te krijgen, om Fabian (en de rest van het soepie van Team 3) aan te moedigen. Ferry was naar Rijswijk gefietst en nog enigszins in dubio om door te trappen naar Delft alwaar Joren namens Fortuna en Mick namens TOP tegenover elkaar stonden (overwinning voor Mick; ook Bastiaan Overwater droeg zijn steentje bij aan de overwinning van de Sassenheimers). Ferry oordeelde wijselijk dat het toch best ver fietsen was met dit weer en bleef ondanks het mooie affiche bij Achilles 3 tot na het laatste fluitsignaal.

Hoe heerlijk is dat. Dat je kunt kiezen bij wie je gaat kijken en dat de definitieve keuze valt op degene die bij Achilles speelt.

Er gloort nog enige hoop. De volledige eerste helft was Tibbe zelfs aandachtig toeschouwer. "Hup zwart" (Achilles) en alles wat paars was vond hij drie keer niks en kreeg het nodige boegeroep om de oren. Hij heeft ook wel kijk op het spelletje. Toen hij vorig seizoen met zijn vader op de reservebank zat om Team 6 te zien schitteren in Maasland tegen ODO kreeg hij de lachers op de bank op de hand door na een schot van een Achilliaan te constateren: 'Die Tom, die kan er echt niks van hè'. Vanaf de rust, na een ijsje (exclusief verkrijgbaar bij korfbalverenigingen uiteraard), kreeg de vijfjarige een badje en waterspuit in de gaten waar hij vervolgens de gehele tweede helft de tijd van zijn leven had. Een kinderhand is snel gevuld, zeker als de mussen van het dak vallen. Op de terugweg naar huis verklaarde hij: 'Dat korfballen, dat is toch best wel leuk!'.

Erwin de Laleijne

 

Datum	12-09-2023 11:00
Tags	Hoofdartikel