Topografie les

1000038379.gif hoofdartikel

Mijn topografische kennis is altijd dramatisch slecht geweest. Toen ik in de zesde klas zat (groep 8 voor de mensen die jonger zijn dan ik… bijna iedereen dus), kon mijn moeder het niet langer aanzien en werd er een “computerspelletje” aangeschaft om mijn gebrekkige kennis (voor alle duidelijkheid: dat lag absoluut niet aan de lieve onderwijzers en onderwijzeressen van de Mariaschool, zij deden hun best maar het boeide mij gewoon niet) op te krikken.

Hoofdartikel.PNGEr werd een werelddeel, land, stad, dorp of rivier aangegeven en ik mocht dan met een schattig helikoptertje naar dat werelddeel etc. navigeren.

Ik heb het helikoptertje alle hoeken (oh nee, de aarde is niet plat…uuuh) overal laten zoeken maar negen van de tien keer was het niet eens een beetje in de buurt. Na maanden heeft mijn moeder het opgegeven, het wilde gewoon niet beklijven. Hetzelfde voor wat betreft geschiedenis, maar dat laat ik maar even rusten.

Waarom ik deze - voor mij zeer traumatiserende periode - nu ineens weer oprakel? Komt ie: mijn topografische kennis en kennis van de geschiedenis zijn inmiddels behoorlijk opgekrikt (met name dankzij boeiende podcasts), maar van de week besefte ik pas goed dat ik er eigenlijk nog lang niet ben. Volgens mij had ik die nacht weer een nachtmerrie van een helikoptertje ????.

Op het journaal was een item over Estland en dat ze daar de Russische taal niet meer als voertaal willen op scholen. Dankzij Google (mijn grootste vriend in dit soort gevallen) kwam ik er op 56-jarige leeftijd achter dat onder andere de NAVO-landen Noorwegen Finland, Estland, Letland en Litouwen direct grenzen aan Rusland. Zo, dat was wel even een openbaring voor mij. Voor mijn gevoel lagen die dichter bij ons dan bij Rusland.
En passant kwam ik er dankzij Google ook achter dat Alaska (VS) aan de andere kant door een ieniemienie zee wordt gescheiden van Rusland.

Oftewel: het gevaar uit het oosten gaat ook ons aan en vormt ook voor ons een reële bedreiging.

Ik moet vaak denken aan het liedje Russians van Sting uit 1985 (dat had dan wel weer mijn interesse ????). De tekst is nu weer (tot mijn grote verdriet) heel erg actueel, zeker als straks in de VS weer onze oranje vriend wordt herkozen.

Tekst Russians van Sting:
In Europe and America there's a growing feeling of hysteria
Conditioned to respond to all the threats
In the rhetorical speeches of the Soviets
Mister Krushchev said, "We will bury you"
I don't subscribe to this point of view
It'd be such an ignorant thing to do
If the Russians love their children too
How can I save my little boy from Oppenheimer's deadly toy?
There is no monopoly on common sense
On either side of the political fence
We share the same biology, regardless of ideology
Believe me when I say to you
I hope the Russians love their children too
There is no historical precedent
To put the words in the mouth of the president?
There's no such thing as a winnable war
It's a lie we don't believe anymore
Mister Reagan says, "We will protect you"
I don't subscribe to this point of view
Believe me when I say to you
I hope the Russians love their children too
We share the same biology, regardless of ideology
But what might save us, me and you
Is if the Russians love their children too

Veel liefs, Dionne

Datum 23-04-2024 11:00
Tags