HKV Achilles - Meer dan een club

Op 27 augustus j.l. is André onverwacht overleden. Wij herinneren ons André als een rustige, wijze en humorvolle man met een missie. Een enorme doorzetter, fanatiek (positief bedoeld) en met een scherp oog voor detail. Maar ook een echte familie man waar vele Achilles kids graag over de vloer kwamen. André is 80 jaar geworden.

Persoonlijk heb ik voor het eerst met hem kennis gemaakt langs de lijn bij wedstrijden van onze kinderen Bastiaan en Annemieke. Naar mate zij hoger gingen spelen reden wij hen regelmatig naar uitwedstrijden en dan was zijn verzuchting altijd: "je moet wat over hebben voor je kinderen." Want ooit toen Coby en hij pas op de Laan van Eik en Duinen woonden kwamen zij langs ons veld, waarop zij beide uitriepen “wat er ook gebeurd, onze kinderen gaan nooit op korfbal”. Korfbal was duidelijk niet zijn ding, maar toch stond hij altijd langs de lijn eerst bij zijn kinderen en later bij zijn kleinkinderen. Met zijn Bastiaan en nog vijf heren in het ene busje naar een club in “Verweggistan” en

mijn dochter en nog vijf dames in het andere busje. In het drukke herenbusje een kratje bier voor de terugreis, terwijl de rustige dames enkele biertjes en frisdrank dronken. In die twee jaar hebben we samen heel wat velden en zalen bezocht.

Toen de oude Vlonder verbouwd moest worden was André één van de eerste die zich meldde met de mededeling: "ik ben wellicht niet de allerhandigste maar een beetje klussen zoals slopen en timmeren lukt mij wel". Van meet af aan waren wij erg blij met André in de bouwploeg. In dat jaar 2000 heeft hij nooit versaagd en iedere zaterdag gesloopt, verbouwd en opgeleverd. Weinigen weten dit maar toen de sloophamer in het toenmalige materiaalhok en de entree plus toiletten ging, kreeg toenmalig voorzitter Wout Broers zowat een zenuwinzinking. Want deze verbouwing was dan wel met het bestuur besproken maar dat er dan ook direct door zou worden gepakt dat stond niet op zijn netvlies. Helaas stoppen kon niet meer, doorgaan wel. André zag er de humor wel van in.

De nieuwbouw van onze huidige Vlonder vond André geweldig en toen we hem benaderden of hij nog een keer mee wilde helpen aan een podium zei hij "je weet, ik ben niet zo heel erg handig maar ik kan wel timmeren. Zeg maar waar en hoe groot je dat podium wilt hebben, dan maak ik het" Typisch iets voor André. Het podium in de huidige kantine zag hij dan ook als zijn ‘magnum opus’. Iets waar hij echt trots op was en wij op hem.

André was als vader en opa van vele Linse telgen ook een gulle donateur. Er werd nooit tevergeefs bij hem een beroep gedaan op het sponseren van menig Achilles-doel.

Zijn plotselinge overlijden is een zwaar verlies, vooral omdat het juist weer beter ging met André. Hij zat weer volop op de racefiets en had hele goede moed. Met recht een fanatiek wielrenner tot aan zijn laatste dag. Vorig jaar heeft hij nog overwogen om op bijna 80 jarige leeftijd met een groep Achillianen in de Alpen te gaan fietsen. Op het allerlaatste moment haakte hij af, omdat hij er al nachten niet van had kunnen slapen. De groep Achillianen vond dit erg jammer vooral omdat zij André er graag bij hadden gehad, gewoon omdat hij André was.

Met Andre kon je overal over praten. Techniek, politiek, sport, economie, muziek en noem maar op. Altijd op een rustige manier gaf hij zijn mening zonder het je op te dringen. Een super vriendelijke man met humor en heel veel liefde voor zijn gezin.

Er hangt een prachtige foto van Andre (staand achter een afkortzaag) en gemaakt tijdens de inrichting van ons paleis op "the wall of fame"! Nog maar 3 jaar geleden en bezig met zijn ‘magnum opus’.

Het bestuur en leden van Achilles wensen Coby, Michel, Elles, Annemarie, Bastiaan, Marieke, Milla, Viggo, Sterre, Bo en Britt heel veel sterkte om dit grote verlies een plek te gaan geven.

Hans Lijmbach

 

 

Rb A Linse.pdf

Datum	30-08-2025 10:12