HKV Achilles - Meer dan een club

Op de valreep toch nog een mooie overwinning voor Achilles 1: 19-13 werd het tegen Futura. Het tweede maakte het, wellicht onnodig, iets te spannend, maar gaat toch netjes als ongeslagen koploper de zaal in. Ook Achilles 3 sluit de eerste helft veld af met een overwinning, VZOD 2 werd met 16-9 verslagen. Tot slot een gelijkspel bij Achilles 4 en overwinningen voor Achilles 5 en 6. Achilles A1 kreeg koploper Vitesse op bezoek. Het was een spannende, gelijkopgaande pot, het werd 19-19. Dat belooft een spannende tweede helft veld, met slechts één puntje verschil tussen deze nummers 1 en 2. Achilles B1 speelde tegen KCC B1, na een korte achterstand nam de B1 het initiatief over en liet het niet meer los, het werd uiteindelijk 14-7. Ook Achilles E1, E3 en de F1 wonnen, waarvan de E1 de mooiste was: met een 14-0 overwinning kon het kampioenschap gevierd worden: gefeliciteerd! Lees verder voor alle wedstrijdverslagen en foto's van Achilles 1, 2, 3 en A1 door Joost van Soest.

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl

 

Kijk in het fotoalbum voor foto's van Achilles 1, 2 & 3 (toegevoegd) (album Senioren) en Achilles A1 (album Jeugd).

Achilles 1 - Futura 1

 

Na een reeks teleurstellende uitslagen had Rober Pronk besloten om op donderdag voor de training een stevig gesprek te voeren met het team om de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. De voortekenen op zaterdag waren uitstekend. Buienradar gaf aan dat het alleen in de ochtend wat zou gaan miezeren en dat het in de middag zou gaan opklaren. Eerst een heerlijke lunch genuttigd in de Tomatenstraat bij de Pronkies waar alles tot in de puntjes was geregeld. Super gedaan en dit vormde een stevige basis voor de kraker tegen Futura. Futura, dat het verrassend goed doet in de competitie en op een tweede plek staat, tegen een kwakkelend Achilles, de afgelopen weken bivakkerend op de vierde plek.

 

Het duurde even voordat de eerste goals vielen, maar met de 2-0 voorsprong hadden wij wel het initiatief. Tot 3-2 kon Futura nog enigszins aanhaken, daarna stokte de score even bij Futura. Bij 6-2 volgden nog een aantal tegendoelpunten, maar met een comfortabele voorsprong van 12-5 zochten we de kleedkamers op.

 

Een ruime voorsprong, dat was ons in een aantal voorgaande wedstrijden niet gelukt. Twee doelpunten ruimte, tegenstanders konden weer aanhaken en vervolgens konden we zelf het grote verschil niet maken.

 

Een verschil van zeven goals is gelukkig makkelijker vol te houden. Het tempo zakte weliswaar wat in de tweede helft, maar de overwinning kwam nooit in gevaar. Met wat goals over en weer, eindigde deze pot bij 19-13.

 

Eindelijk weer een goede overwinning, waarin zeker de eerste helft genoeg aanleiding geeft om met elkaar verder te bouwen. In de zaal weliswaar, waar we met Achilles vanaf dit seizoen in de Overgangsklasse uit mogen komen. We starten natuurlijk met de Haagse Korfbaldagen, met op 30 oktober Phoenix als eerste tegenstander. Hopelijk tot dan, om 14.15 uur in ons eigen Ockenburgh!

 

Gerald

 

Achilles 2 – Futura 2

Achilles 2 mocht zaterdag voor de laatste keer dit jaar aantreden op het veld. Het doel was om met 14 punten uit 7 wedstrijden de zaal in te gaan en het liefst met een grote uitslag. We kregen verdedigend als opdracht mee om degelijk te verdedigen en daardoor geen onnodige fouten te maken. Echter gebeurde dit wel en liepen we in het begin van de wedstrijd achter de feiten aan. Futura kwam op een 4-7 voorsprong. Dat deze voorsprong voor Futura onnodig was lieten we daarna wel blijken. Doordat de verdediging aan onze kant beter stond en we aanvallend de kansen meer gingen afmaken gingen we met een 12-9 stand de rust in. In de rust werd ons door Frank terecht nog duidelijk gemaakt dat we geen cadeautjes meer mochten weggeven aan de tegenstander, omdat dat het enige was dat Futura nog in leven hield. We moesten direct fel de tweede helft in gaan, zodat Futura geen moment meer zou denken dat er nog wat te halen viel. Met de scherpte zat het helaas niet goed. Futura kwam direct na rust terug tot 12-12. Gelukkig lieten we ze niet verder dan dit komen en hielden we Futura voortdurend op twee punten voorsprong. Tot de laatste 10 minuten waarin we aanvallend volledig stil kwamen te staan. We speelden de aanvallen niet goed uit en we gingen steeds slordiger om met de geringe kansen die we creëerden. Futura kwam hierdoor terug tot 17-16. Gelukkig voor ons lukte het Futura niet om door te drukken en bleek dit ook de eindstand te worden.

Het was van onze kant de slechtste wedstrijd tot nu toe en we moeten hard aan de bak voor het zaalseizoen waarin wij een klasse hoger mogen uitkomen. Desondanks hebben we toch onze doelstelling van 14 punten uit 7 wedstrijden gehaald. Nu lekker de zaal in en we hopen iedereen weer terug te zien in De Ock.

Twan

 

Achilles 3 - VZOD 2

Zaterdag 15 oktober stond de laatste wedstrijd op het veld gepland voordat we aan de zaalcompetitie beginnen. De tegenstander van het 3de was Vzod 2. Een ploeg die bijna laatste op de ranglijst staat met 2 punten. De weersomstandigheden waren goed , dus prefect om mooie wedstrijd neer te zetten.

Aan het begin van de wedstrijd was het Vzod die beter uit de startblokken kwam. Na een 4-3 achterstand moest het 3de een schepje boven op gooien. Dit gebeurde ook , de knop ging om en we gingen lekker korfballen. Er werden goede aanvallen neergezet en verdedigend werden we scherper. Dit leidde ook tot een 11-7 voorsprong. We gingen met deze voorsprong de rust in.
Na de rust is de voorsprong niet meer in gevaar gekomen en kwam Vzod er niet meer aan te pas.
16-9 was dan ook de einduitslag.

Goede afsluiting van het veld en de winnende lijn doorzetten de zaal in.

Gr. Joy Oudshoorn

 

ODO 3 – HKV Achilles 4

Op een ietwat druilerige zaterdagochtend verzamelt het '4e vlaggenschip' van de mooie Haagse club Achilles zich om welteverstaan 10.00 aan het Pomonaplein te Den Haag. Als gretige jonge honden zijn deze zaterdag alle 12 spelers van het 4e aanwezig. Uitkijkend naar een goede afsluiting van het 1e veldseizoen.

Op naar ODO 3 uit Maasland! In de auto op weg naar Maasland doet Katrien uit de doeken dat ze zich wel in het Westland ziet wonen als de tijd van kinderen is aangebroken. Aangekomen bij de nette club ODO (wie bedenkt zo'n naam) merkt Stan droog op dat elk gehucht om en nabij het West-land niet kan bestaan zonder 'gehuchtelijke' (lees: plaatselijke) korfbalvereniging. Met deze ontboe-zemingen c.q. wetenswaardigheden in het achterhoofd en na een goede bak koffie starten we de wedstrijd.

Sifra, Vera, Erwin en Frank Pot houden de bank warm, roepen zo af en toe wat coachende kreten en zien het 4e vanaf het eerste fluitsignaal wat traag van start komen. Of het de druilerige start van de dag is of het vroege aanvangstijdstip van de wedstrijd, beide teams creëren kansen, maar het mandje wordt in het begin van de wedstrijd niet gevonden. Toch wordt uiteindelijk moet een stand van 0-2 gewisseld na, bij mijn weten, twee mooie schoten van Tessa. Ook in het andere vak moet het als eer-ste van een dame komen, want daar weet Katrien te scoren en vervolgens trekt Stan de stand naar een 0-4 voorsprong. ODO heeft het ritme nog niet gevonden. Plaatsfouten zorgen ervoor dat ODO vele aanvallen vroegtijdig ziet stranden, waardoor Achilles de kans krijgt de score verder uit te bou-wen. Met de nadruk op 'kans', want in plaats van 0-5 en verder wisselen de beide vakken bij een stand van 2-4. Frank Mijnans is duidelijk onder de indruk van de lengte van zijn heer (ruim 1.90), want na een aantal doelpunten in de voorgaande wedstrijd krijgt hij een paar keer 'verdedigd' aan zijn broek en moet hij bij tijd en wijlen zijn meerdere erkennen onder de paal. Nu Achilles nalaat de score verder uit te bouwen, krijgt ODO de kans zich terug te knokken in de wedstrijd, met als resul-taat een ruststand met één punt verschil in het voordeel van Achilles (6-7, 7-8 of misschien 8-9, ik weet het niet meer).

Nadat iedereen in het 'rustpraatje' zijn of haar zegje gedaan heeft, starten we de tweede helft. Ge-zegd moet worden dat de scheidsrechter af en toe zijn eigen wedstrijd fluit, maar zeker geen onver-dienstelijke pot aan de dag legt. Hij laat veel door spelen, wat gezien de korfballende kwaliteiten van beide teams geen echte problemen oplevert. Terug naar de wedstrijd. Het moet gezegd; de score komt deze dag van de dames: na nogmaals Katrien en Tessa is Zoë de volgende dame die met haar score een plekje op het wedstrijdformulier verdiend. Toch laat ODO ook van zich horen en loopt de score gelijk op. ODO komt richting het einde van de wedstrijd zelfs met één punt voor te staan. Na-dat de stand toch weer gelijk getrokken is, 11-11, en de vakken gewisseld zijn, breekt het (span-nende) slot van de wedstrijd aan. Aan het verdedigende vak van Dinna, Tessa, Niek en Frank de taak 'de deur' dicht te houden en aan het aanvallende vak met Koos, Stan, Katrien en Zoë om een poging te doen de wedstrijd over de streep te trekken. Niet onvermeld mag blijven dat Niek in de slotfase van de wedstrijd de op dat moment meest aanvallende heer van ODO goed vast weet te zetten, waardoor de score aan de kant van ODO uitblijft. 11-11, met nog maar een paar minuten te spelen. Vanaf de kant komt het initiatief om verse krachten in te brengen in het aanvallende vak van Achilles. Met dank voor geleverde diensten maken Koos en Zoë plaats voor de nog frisse Erwin en Sifra, om voor een slotoffensief te zorgen. Met het welbekende Haagse trekken en sleuren begeven Erwin en Sifra zich door het aanvallende vak, terwijl Stan en Katrien de laatste energie aanspreken om als vak toch dat 12e doelpunt te maken. Een tweetal goede schoten van Sifra weten de korf niet te vinden en ook de door Erwin versierde trafworp wordt niet tot score omgezet. Het uitstekende verdedigende werk van het andere vak, waarbij duw en trekwerk niet wordt geschuwd om ODO het scoren onmo-gelijk te maken, zorgt ervoor dat het winnende doelpunt ook niet bij de tegenpartij valt. Als je niet ken winnen, moet je zorgen dat je niet verliest, zou Johan Cruijff gezegd hebben. En zo geschiedde; met een eindstand van 11-11 en een 3e positie in de poule wordt het eerste veldseizoen afgesloten. Op naar de zaal!

Frank Mijnans

 

Velocitas 5 - Achilles 6 9-11

Zaterdag stond het laatste duel van de eerste helft veld op het programma. Dat zou zijn tegen Velocitas 5. Die doen het niet zo best met twee punten uit 6 duels en aangezien Team 6 met een aardige reeks bezig is, wilden we daar graag 2 uit 7 van maken. Makkelijker gezegd dan gedaan zou blijken, al was het maar dat liefst vier teamleden in tropischer oorden verkeerden. Alex zat met z’n vrouw aan de Carlsberg in Kopenhagen. Alcohol, da’s niet te betalen in Denemarken. Drink liever gewoon in de kantine een Haagse EIBER (zo ff aftikken Jasper). Yoeri was in een tropisch zwemparadijs. Marieke was inclusief tijgerpakje, rrrrrrrr, op safari in de Wildlands omdat haar mamsie jarig was. Sandra was het aan het goedmaken met Rob (zie vorig verslag) waarbij de temperatuur ook aardig hoog opliep. Zaterdagochtend stuurde Tristan een berichtje naar de groepsapp van Team 6 waarin hij vermeldde dat hij last had van zijn lies na een slippertje in zwembad De Boei. Yoeri zegt er niets mee te maken te hebben, maar hij had wel meteen ruzie met Shirley. Mieke was afgelopen week ook al ruzie aan het zoeken met Rinus. Dat deed ze door hem in het gezicht te zeggen dat ze Erwin meer sponsorde dan Rinus voor de Run4Iris. Alex zocht ook mot met Rinus en flikte ook een ‘Mieke’. Maakt niet uit Rinus, alles komt terecht bij hetzelfde goede doel. Mieke houdt wel van een groen blaadje. Ze hoopte dan ook dat de reserves van Velocitas 5 zou bestaan uit lekkere jongeren. Ze beloofde ook liefst vier keer te scoren. Het blijft onduidelijk of ze vier jongetjes van Velocitas wilde verleiden of dat ze voor vier doelpunten ging. Dat laatste was in ieder geval niet gelukt. Inmiddels was Tristan bij het warmlopen tot de conclusie gekomen dat hij niet kon spelen. Gelukkig hadden we Sem en Evy bij, waarvan Sem dan op de plaats van Tristan kon spelen. Evy bleef eenzaam achter op de bank. De wedstrijd ging vrij gelijk op in de eerste helft. Jeroen had een vrij lange heer, maar het vak loste dat aardig op. Met een beetje miezer en een kleine achterstand gingen we de rust in. Na de rust ontspon zich een een spannend duel waarbij het vak van Daniëlle (met Mieke, Sem en Erwin) besloot om ruim een kwartier voor tijd met een voorsprong van 9-10 ‘de boel in het slot te doen’ en de wedstrijd ‘uit te spelen’. Nadat alsnog de bevrijdende 9-11 viel en het laatste fluitsignaal had geklonken vond Sem dat zijn vak recht had gehad op zo lang aanvallen omdat in de eerste helft de situatie andersom was geweest. Alleen dan verdeeld over meer delen. Wat waar was, dus Sem had een punt. De scheidsrechter was een bijzondere. Het was een wat oudere man die als je op het juiste moment overtuigend riep wat je wilde, daar gehoor aan gaf. Zo kregen we diverse vrije ballen mee en tegen die op z’n zachtst gezegd dubieus waren. Mieke werd op een gegeven moment in de sandwich genomen en kreeg daarom de bal tegen. Was het omdat ze stiekem toch de overtreding maakte? Was het omdat de andere personen in de sandwich minderjarig waren? We zullen het wellicht nooit weten. Met deze moeizame overwinning gaat Team 6 als vice-herbstmeister de zaal in. En zoals Rinus wijselijk sprak: Als je slechte wedstrijden wint, dan word je vanzelf tweede achter Fiks 4. Dat was em weer! Tot in de zaal waar het altijd windstil en droog is. Sem en Evy: bedankt dat jullie er waren!

Groeten,

Erwin

Wat was..

Gespannen vertrokken we richting ’s-Gravenzande voor de kampioenswedstrijd van Achilles E1 tegen ONDO. Na een goede eerste veldcompetitie, konden we afgelopen zaterdag kampioen worden! De eerste aanval begon goed, al snel liepen we uit naar een 4-0 voorsprong. Het was direct duidelijk dat er voor ONDO niets te halen was. Verdedigend deden wij het erg goed en had ONDO het erg moeilijk. De tweede tien minuten hadden we wel veel kansen, maar helaas werd er niet gescoord. Wel waren we erg positief en gaven we niet op. Ondanks dat het allemaal niet wilde lukken, kwamen we positief en vol energie de rust uit. Toen lieten wij zien wat we in huis hadden en begonnen de scores goed te lopen. We scoorden aanval na aanval en waren niet te houden. In de laatste minuut pauze besloten we dat het ons doel was om de 0 bij ONDO te houden en voor het eerst dit seizoen lukte dat. Uiteindelijk wonnen we met 0-17 en was er veel blijdschap na de wedstrijd. Absoluut een verdiend kampioenschap, we hebben er met het team hard voor gewerkt. Jammer genoeg konden Anne en Daniek er niet bij zijn, maar ook zij waren na het horen van de uitslag heel erg trots! Dit is een erg mooi begin van het komende jaar en we gaan met veel plezier binnenkort de zaal in!

 

De laatste wedstrijd van de E2 op het veld was in De Lier tegen Valto. Valto stond met twee punten op de een na laatste plaats, terwijl wij op een mooie derde plek stonden. Tijdens de wedstrijd werd echter niet duidelijk waarom Valto zo laag stond. In een vrij hoog tempo lieten ze de bal rondgaan en Achilles werd aanvankelijk volledig afgetroefd op felheid. Verdedigend deden we het best aardig, maar elk moment van onoplettendheid werd door Valto genadeloos afgestrafd. Even naar de bal kijken en niet naar de tegenstander: goal! Even naar het andere veld kijken omdat daar werd gefloten door de scheidsrechter: goal! Aan de andere kant bleven wij aanvallend net als in voorgaande wedstrijden bij een schot kijken of de bal er wel of niet ingaat, in plaats van de bal af te vangen. Hierdoor waren we de bal telkens na één schot kwijt. Zo keken we in rap tempo tegen een 7-1 achterstand aan. De E2 bleef echter keihard werken, lieten na een onderschepping de bal vliegensvlug gaan en waren verdedigend steeds beter bij de les. Voor de rust wisten we nog enkele keren te scoren, zodat we de kleedkamers opzochten met een 7-4 stand. Alles leek nog mogelijk.

De tweede helft gaf de E2, onder voortdurende coaching van Merel (“alleen je tegenstander!”), bijna geen kans meer weg. Valto schoot met regelmaat verdedigd, wat ons weer de kans gaf aan te vallen. Af en toe waren we wat slordig met de bal spelen (hoge boogballen of de knaloranje shirts van Valto over het hoofd zien), waardoor we het onszelf nog moeilijk maakten. Aan de andere kant kwamen we wel steeds meer in beweging na een schot van ons, waardoor we meerdere keren konden schieten in een aanval.

Langzaam kropen we dichterbij, maar juist na de 7-6 scoorde Valto en nogmaals bij de 8-7. Na die laatste scoorden wij echter direct weer de aansluitingstreffer en moest Valto het antwoord schuldig blijven. Met nog iets meer dan een minuut te gaan werd dan eindelijk de verdiende gelijkmaker gemaakt, 9-9. Er waren nog wat kansjes over en weer op de winnende, maar gezien de wedstrijd is het gelijkspel terecht.

E2, wat een geweldige vechtlust hebben jullie laten zien! Het was een ontzettend leuke wedstrijd om naar te kijken.

Nu een weekje vakantie, daarna gaan we in de zaal nog meer stappen vooruit zetten!

 

 

Datum	17-10-2016 12:50
Tags	Verslagen