Dromen tijdens de zomerstop
In het huidige korfbal staan spelers voor de volgende keuze: (1) het maximale uit de eigen korfbalcarrière halen of (2) de ‘eigen’ vereniging naar een hoger plan tillen. Voor de combinatie van deze keuzes zou iedere sporter tekenen. Daar ben ik van overtuigd: met je eigen vereniging de beste zijn… een mooier hoofdstuk in het boek van de sporter is er niet!
De realiteit is echter dat deze combinatie maar voor weinig spelers is weggelegd. Want óf de vereniging speelt op een te laag niveau óf de speler moet (tijdelijk) concessies doen ten aanzien van de eigen ambities.
Nu vertrekt er een speler, volgend seizoen komt er weer één. Allemaal met de goede bedoelingen -zonder twijfel-, maar het resultaat is dat deze spelers in verschillende jaren het plekje voor elkaar hebben ingevuld... Per saldo is de vereniging er geen meter mee opgeschoten.
“Koesteren wat je bij je eigen vereniging hebt” is een drogreden om spelers te behouden, want dit staat haaks op “ambitie”. Bij ambitie hoort namelijk dat je gretig bent. Dat je het maximale wilt… niet morgen: nu! In dit licht is het begrijpelijk dat spelers ingaan op aanbiedingen van andere verenigingen. Jammer voor Achilles, maar vanuit de individuele sporter met ambities begrijpelijk… Tegelijkertijd is het mooi om andermaal te mogen constateren dat ‘onze’ (jeugd)spelers kunnen aanhaken bij het niveau van verenigingen uit de Korfballeague.
Achilles ligt wat dat laatste betreft dus op koers. Het afgelopen seizoen mocht de selectie zelfs al even ruiken aan (promotie naar) de Hoofdklasse, heeft de selectie de Haagsche Korfbaldagen (OK/HK) op haar naam weten te schrijven en is de A1 naar de hoofdklasse gepromoveerd. Het is belangrijk om deze successen te benoemen, want Achilles timmert aan de weg en het momentum voor een doorbraak komt daarmee naderbij...
Ik wil geen wortel voorhangen, want Achilles kan (nog) niet bieden wat een vereniging uit de Korfballeague wel kan bieden. Ik wil enkel een zaadje planten. Ik wil duiden wat er mogelijk is; dat je als speler van Achilles het maximale uit je korfbalcarrière kunt halen én dat je je eigen vereniging naar een hoger plan kunt tillen.
De afgelopen jaren is de selectie van Achilles weer op oorlogssterkte gekomen. Er staat weer een groep jonge, gretige en ambitieuze spelers! Naast een sterk 1e, 2e en 3e is er ook nog het aanwezige talent in de A1 en A2. Om over het talent in de overige leeftijdscategorieën nog te zwijgen… Tel daarbij de grote groep kangoeroes en ik zie een toekomst met perspectief.
Maar wil Achilles echt doorbreken, dan zal de huidige selectie een nieuwe kwaliteitsimpuls moeten krijgen. Niet een impuls van één speler, maar van vier, vijf of nog meer spelers. Er moet nog wat water door de Rijn, maar door de oogharen heen is het mogelijk. En het leuke: het is niet eens ondenkbaar… Maak op een kladblaadje eens een selectie van Achillianen: ik tel nu al vier Achillianen met ervaring op het niveau van de Korfballeague. Ook tel ik een aantal spelers met ervaring op het niveau van de overgangsklasse. Zet daar dan nog de talenten van de A1 en A2 bij en in combinatie met de huidige spelersgroep heb je een selectie (1, 2 EN 3) die zich kan meten met diverse ‘grote’ verenigingen. En het allermooiste is: die selectie is gemiddeld nog jong en barst derhalve van het potentieel!
Als we het toch voor elkaar kunnen krijgen om de Achillianen her en der in het land tegelijkertijd te mobiliseren… het moet toch niet zo moeilijk zijn om gezamenlijk een moment te kiezen? De contacten zijn er; wekelijks spreken we elkaar! En als we dan een moment hebben gekozen en als deze groep aansluit bij de sterke en ambitieuze selectie, dan kunnen we doorstoten naar de hoofdklasse en mogelijk zelfs de Korfballeague…?!
Dan haal je als speler het maximale uit je korfbalcarrière EN tillen we Achilles naar een hoger plan. Alleen gezamenlijk kunnen we een dergelijk momentum creëren.
Dus deel dit bericht, tag de toekomstige Achilliaan, informeer elkaar, spreek elkaar aan en trek de agenda. Dan kan er iets moois ontstaan…!
We houden contact en spreken elkaar op het veld!
namens de TopC,
Tjitse Bouwkamp