Wedstrijdverslagen: Achilles D2 én E4 kampioen!

Fiks was afgelopen zaterdag tegen een incompleet Achilles 1 op alle fronten een maatje te groot: 37-21. Het vlaggenschip heeft nog een laatste kans op handhaving en speelt a.s. zaterdag tegen Eibernest in de strijd om een plekje in de overgangsklasse. Team Twee mocht wederom naar Zeeland en kwam tegen Tjoba geen moment in gevaar, het werd 16-20. Achilles 3 versloeg in eigen huis met weinig moeite VEO (29-16), waar de 300ste doel een mooi hoogtepunt was voor het team (zie het filmpje na 'lees verder'). Ook Achilles 5 won, ODO werd met 16-13 verslagen en hiermee heeft de ploeg zich keurig veilig gespeeld. Achilles 7 won uit bij Avanti: 11-14. Ook de B1 sloot het zaalseizoen af met een overwinning: 13-8 werd het tegen Refleks. Tot slot ook winst voor de D2, E1 en E4, met daarbij natuurlijk een speciale vermelding voor de D2 en E4 die met deze overwinningen een kampioenschapsfeestje mochten vieren. Van harte gefeliciteerd allen! Lees verder voor de wedstrijdverslagen en foto's van de kampioenswedstrijd van de E4 gemaakt door onze huisfotograaf Joost van Soest.

  • Heb je zelf een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan voor maandag 12.00 uur naar website@hkvachilles.nl!
  • Huisfotograaf Joost van Soest was dit keer aanwezig bij de kampioenswedstrijd van onze E4, je vindt zijn foto's in het Fotoalbum via Competitie > Jeugd > 30 Maart.

Fiks 1 - Achilles 1

Lees het verslag geschreven door Peter Frauenfelder via de volgende link: Fiks terecht kampioen, Achilles gaat de play-down spelen


Tjoba 3 - Achilles 2

Afgelopen zaterdag was dan de allerlaatste wedstrijd van het zaalseizoen. De druk was er al een tijdje van af en we hoefden dus alleen nog te bewijzen dat we niet voor niets het sterkste team van de poule zijn. Om het seizoen mooi af te sluiten mochten we voor de vierde keer een ritje maken met de bus naar Zeeland. De helft van het team werd deze keer opgevuld met enthousiaste junioren, door het afstaan van Merel, Desiree, Twan, Lars en Tobias aan het 1e. De zelfde chauffeur mocht ons weer vervoeren, dus we wisten zeker dat we na afloop weer naar de McDonald’s mochten. Iets waar met name Anne al vanaf verzameltijd naar uitkeek. De instructies waren duidelijk: 12.15u vertrekken vanaf het Pomonaplein. Na de afgelopen keren was het wel even twijfelachtig of we ook echt daadwerkelijk vanaf Achilles konden vertrekken en of de chauffeur niet per ongeluk op de verkeerde plek stond, maar deze keer ging alles volgens plan. Totdat de afgesproken tijd verstreken was. Alle kinderen (en Cliff) zaten al netjes in de bus, maar Ilan was nog onderweg. Tenminste daar gingen we vanuit. ‘Ik ben er over 2 minuutjes’, zei die nog tegen Daniëlle aan de telefoon, maar dat werden er toch een paar meer. Iets wat mij als lid van de familie niet geheel verbaasde…. Maar goed uiteindelijk was hij er en konden we vertrekken. Wat was het prachtig weer, eigenlijk het ideale weer voor een veldwedstrijd. Het enige wat wij meekregen van het weer was een oververhitte bus, waarvan de airco het niet deed (die overigens op de terugweg op spontane wijze wel aan kon…). De heenreis zat toch niet helemaal mee. Naast het broeikaseffect was er een stuk snelweg afgesloten. We moesten dus omrijden. Hoewel Martin hele goede tips had voor alternatieve routes, besloot de chauffeur toch op zichzelf te vertrouwen. Prima, ‘schoenmaker blijf bij je leest’, maar zodoende reden we een file in, die zo lang was als geheel Bergen op Zoom. We hadden dus wat vertraging.

Een klein half uur van te voren kwamen we dan de zaal binnen, via de VIP-ingang om precies te zijn (lees: door de openstaande zij-deuren). Na een redelijk korte voorbereiding konden we dan eindelijk beginnen. De vakken waren anders, maar toch niet heel verrassend. Danique stond op Desiree haar plekje in het vak met Ilan, Cliff en Katrien. In het andere vak stond Robbin naast Wesley met Anne en Alana. Al de hele week heeft Martin gesprekjes gehouden met Robbin om hem op zijn gemak te stellen en het spelletje van 2 uit te leggen (denk ik?). Iets waar ik persoonlijk meer zenuwachtig om werd dan Robbin zelf. Dat hij een koele kikker was bleek ook wel tijdens de wedstrijd. Wat was Robbin op topniveau. Niet alleen in de rebound was hij ijzersterk (Katrien….), maar hij mocht zichzelf ook topscoorder noemen na afloop. Goed gespeeld!

De wedstrijd ging niet van een leien dakje. We stonden heel lang gelijk en konden maar niet tot een grote afstand komen. Het streven om meer te scoren dan de thuiswedstrijd was niet gelukt en zeker het doelpunten verschil was aanzienlijk kleiner, namelijk 4 punten. De eindstand was 16-20. Verdedigend hadden we het redelijk snel onder de knie. Veel onderscheppingen, maar wel iets te veel fouten. Misschien was het de concentratie,
misschien de gretigheid omdat het allemaal te lang duurde, wie weet. Aanvallend was het met name leuk om te zien hoe de junioren meededen en mee scoorden. Het laat zien dat we voor komend jaar/komende jaren weer goeie spelers hebben die makkelijk aansluiting vinden in de senioren en selectie. Robbin, Rick, Danique, Jamie en Selene, bedankt!

De terugreis ging wat sneller dan de heenreis gelukkig. Even wat eten bij de McDonald’s en we konden weer door. Eindelijk op een schappelijke tijd thuis. Helaas konden we de laatste wedstrijd niet met het complete team afsluiten, maar we hebben laten zien dat het niet uit maakt met welke opstelling we spelen, we redden ons. Nu weer op naar het veld, waar we weer hard zullen moeten werken om ook succes te boeken in de overgangsklasse!

Adios,
Alana


Achilles 3 - VEO 3

Vandaag de dag speelde we alweer onze laatste wedstrijd van een zeer succesvol zaalseizoen al zeg ik het zelf. De vorige wedstrijd tegen VEO stond er een heel sterk 3e en alles leek te lukken. Met een eindstand van 17-31 waren wij duidelijk de baas in Voorburg, maar konden wij dit kunstje weer vertonen?

Met al een kampioenschap op zak en de doelstelling om de 300e goal te maken kon de wedstrijd van start gaan. De eerste aanval: Joël, Sander, Tiäna, Kelly kregen de eer om die 300e goal te maken. En binnen no time was die doelstelling behaald en stond die op de naam van Tiäna. Er werd gelijk een time out aangevraagd en met een leuke actie van Kjeld, Jamie, Sander en Joël werd dat zichtbaar gemaakt doordat ze hun wedstrijdshirt vervingen voor 4 ondershirts met daarop 300. Even een fotootje hier en daar en de wedstrijd kon weer van start gaan.

We hikten in de beginfase tegen een 1-3 achterstand aan en dat was het moment om nog een tandje erbij te geven en het gat dicht te slaan naar weer een gelijke hoogte van 5-5. Er werd door goed spel en door mooie aanvallen neer te zetten de kleedkamer ingegaan met een ruststand van 12-7. Eenmaal besproken in de kleedkamer wisten we allen dat er veel meer uit de wedstrijd gehaald kon worden.

De tweede helft gingen we dan ook met frisse koppies het veld weer in en waren wij wederom de baas, maar nu ook thuis. Belangrijkste nog, we werkten allemaal stuk voor stuk heel hard voor elkaar en dat resulteerde in het feit dat iedereen + de invallers gescoord hebben.

We walste over de tegenstanders heen op alle vlakken en konden wederom een hele knappe uitslag op het scorebord neerzetten. Einduitslag: 29-16
Met 14 wedstrijden gespeeld te hebben dit zaalseizoen waarvan we er 12 gewonnen hebben, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren hebben, kan ik alleen maar zeggen dat we gegroeid zijn als team, maar zeker ook als individu. Kijkend op wat er nog komen gaat, kan ik niet wachten om ook het kampioenschap op het veld binnen te halen! Eerst een weekje rust en dan mogen we een voorproefje nemen van het nieuwe aangelegde veld!

Laura

 

 

VEO 5 - Achilles 6 10-11

Het zit er weer op! Midweeks speelde Team 6 al haar laatste micro-wedstrijd. VEO bleek flexibel en bereid de wedstrijd naar woensdag te verplaatsen. Dat kwam goed uit want we konden toch niet trainen in de Sportcampus. Ahum. VEO, Als je dit leest, thanks daarvoor. Zo konden we nog enigszins compleet aantreden. Het betekende ook dat oude bekende Michael Matla zijn rentree kon maken. Het was even geleden dat Mighty Mike een bal had aangeraakt. Gehaktballetjes en bittergarnituur uiteraard niet meegerekend. Er is nu dan ook heel veel Michael. We speelde uit in Sporthal De Tas. Langs de lijn werd opgemerkt dat “als we bij Michael thuis hadden gespeeld dan zaten we bij de ObesiTas”. Met Michael is afgesproken geen grappen te maken over zijn buik. Hij heeft niks gezegd over zijn male-boobies dus: vrij spel! Ah, geintje hoor Mike. We zijn blij dat je er weer bent en als je naast Yhoeri staat zul je merken dat het allemaal wel meevalt.

De wedstrijd gaat de boeken in als één met een gestolen overwinning. Binnen een minuut en twee schoten stond Team 6 met 2-0 achter. Het duurde daarna even voordat Team 6 op het scorebord kwam, want het spel was nou niet bepaald om over naar huis te schrijven, hoewel pech ook wel een factor was als je alle ballen optelt die 'erin-eruit’ vlogen. Bij rust stonden er slechts twee schamele goals op het conto van de uitploeg (en een beetje schaamrood op de kaken) en vijf voor VEO 5. In de tweede helft was gelukkig onze score binnen luttele minuten verdubbeld en de aansluiting daar. Bij 8-8 werd het eindelijk weer eens gelijk, maar tot aan de eindfase bleef Team 6 achter de feiten aanlopen. Kort voor tijd kwamen we voor het eerst op voorsprong: 10-11. Dat was ook meteen de eindstand. Met minimale concentratie en inzet die net voldoende bleek werd alsnog de overwinning binnengesleept. Dat kun je natuurlijk ook als efficiënt bestempelen! Hiermee komt een einde aan het zaalseizoen met een mooi promotie als beloning. Fiks 4 werd de terechte kampioen. Verder werd alleen bij Madjoe een onnodig puntje verspeeld. Nu op naar het veld waar we met drie punten verschil ongeslagen koploper zijn. Dus tijd om weer in vorm te raken, punten te pakken en het kampioenschap te cashen om dubbele promotie een feit te maken. Kaj, topper, bedankt voor je inzet! 

Erwin


Oosterkwartier 2 – Achilles 9 8-9

Zoals u de afgelopen weken niet heeft kunnen volgen, is Achilles 9 van de laatste plaats omhooggekropen richting de zesde plek. Vorige week brak zelfs koploper (inmiddels kampioen) ALO het angstzweet uit toen wij na vijf minuten de bovenliggende partij waren. Het was dat wij vervolgens wat minder met onze kansen omgingen, maar anders hadden we hun kampioenschap vast en zeker een weekje uit kunnen stellen.
Vandaag mochten we dat goede gevoel van de afgelopen weken doortrekken in Haarlem. Nummer twee Oosterkwartier 2, gemiddelde leeftijd zo’n 26, een team dat iedere week 2,5 uur op het trainingsveld doorbrengt was de tegenstander van Achilles 9, gemiddelde leeftijd zo’n 46, een team waarvan Arie wekelijks trouw meetraint met de recreanten, ondergetekende weer eens wat aan de late kant was waardoor we minder dan een half uur voor aanvang arriveerden, vandaag zonder reserves en met invaller Simon Pot. Gelukkig kan Simon putten uit zijn enorme bron van ervaring op het korfbalveld. Van de thuiswedstrijd herinner ik me dat we met rust voor stonden, tot groot ongenoegen van de coach van Oosterkwartier 2. Zij wisten die achterstand uiteindelijk om te buigen tot een 11-13 overwinning. Ah fijn, de situatie lijkt me zo duidelijk geschetst.

Binnen no-time stonden we op 3-0 achter en leek het vandaag een kansloze missie te worden. Oosterkwartier verdedigde fanatiek uit en ondanks dat we daar uiteindelijk wel doorheen wisten te komen, werd onze gemoedsrust er niet beter op. Waar Oosterkwartier als doelstelling heeft er iedere helft minstens tien te scoren, zijn wij blij met ieder schot dat eindelijk een keer door dat gele ding valt. Suus was de eerste die dat voor elkaar kreeg en zo stonden we in ieder geval op het scorebord.
De klad kwam er een beetje in bij Oosterkwartier en om de boel weer vlot te trekken zette hun coach een verse dame tegenover Suus. Hoewel dat de 4-1 opleverde, kwamen ze niet echt los, want Roger scoorde de 4-2, waarna het via 5-2 ook 5-3 werd. Vlak voor rust maakte Arie de aansluitingstreffer zodat we Oosterkwartier toch met een minder fijn gevoel de kleedkamer instuurden. Overigens gold dat ook voor Roger, die een halve zweepslag opliep. We hadden echter geen reserves, dus hij bikkelde door alsof er niets aan de hand was (zijn van pijn vertrokken gezicht zijn we immers allang gewend van de pijn aan zijn rug).

In de rust werden er even wat alternatieven bedacht voor de vrije bal van Arie, want na de eerste kwam er geen kans meer uit door zijn snel uitlopende heer. Bij de start van de tweede helft kregen Arie en Yoke gelijk de kans om hun alternatief uit te proberen en tot grote hilariteit (vooral bij Suus) betekende het de gelijkmaker. Daarna brak een doelpuntloze periode aan. Niet vanwege het gebrek aan kansen overigens, twee strafworpen waren niet aan ons besteed. Simon sprak uiteindelijk zijn jarenlange ervaring van de 21-competitie aan en zette ons voor het eerst op voorsprong: 5-6. Oosterkwartier wist nog gelijk te trekken, maar Arie en Roger zetten ons op 6-8. Het geloof in een stunt werd steeds groter, helemaal toen Simon met een prachtige actie zijn heer voorbij liep en met een goedgemikte onehander tekende voor onze 9e.
Suus had inmiddels haar tweede dame ook moegespeeld en dus kwam dame drie in het veld. Met nog zo’n zeven minuten op de klok was het een kwestie van de wedstrijd uitspelen. Oosterkwartier hielp ons een handje door fanatiek als altijd uit te verdedigen, waar wij plots veel meer moeite mee hadden. Na zes minuten was er nog even hoop in de Haarlemse harten, want de 8-9 werd erin gelegd, maar het 9e speelde de wedstrijd professioneel uit.
Zo sluiten we de competitie af op de zesde plaats (van acht) met tien punten. Simon, bedankt dat je jouw ervaring in wilde zetten voor deze prachtige overwinning. En bij deze ook al onze andere invallers van dit zaalseizoen hartelijk bedankt!

Op het veld mogen we gelukkig weer wat meer in de buurt korfballen, dus dan verwachten we als zondag twee natuurlijk wat meer support bij uitwedstrijden ;-).

Joost

 

Jeugdverslagen

Achilles E4 - VEO E3: STRIJD DER TITANEN!

Vandaag konden VEO of wij kampioen worden. Allebei begonnen we aan de wedstrijd met 19 punten. Dus moesten wij winnen om kampioen te worden. Spannend zou het zeker worden want onze eerste ontmoeting eindige in 2-2.  We waren voor de scheidsrechter floot heel gespannen en konden niet wachten om te beginnen.

Het eerste schot van de wedstrijd was van VEO maar Niels zat er goed bij en de scheidsrechter floot voor verdedigd. Ons eerste schot was gelijk raak. Via passes van Niels en mij scoorde Imke 1-0. Vlak daarna onderschepte Lianne de bal en scoorde met een afstandsschot 2-0. Hierna scoorde VEO bijna maar de bal sprong net van de korf af.Niels maakte vlak voor rust nog 2 doorlopen maar deze gingen er helaas niet in. Rust 2-0

De scheidsrechter had net gefloten voor de volgende 10 minuten schoot Imke van afstand meteen raak 3-0. VEO had een nieuwe jongen ingezet en die scoorde gelijk de 3-1. VEO werd beter en kreeg meer kansen maar wij zaten er steeds goed bij.  Vlak voor rust had Jesse nog van afstand geschoten maar deze ging er net overheen. Rust 3-1

Eerste schot van de 3e helft is van VEO maar Jesse verdedigde goed. We begonnen goed en ontspannen, zo ontspannen dat Niels nog even tijd had om te zwaaien naar aanmoedigende familie op de tribune. VEO ging weer beter spelen en scoorde de 3-2. Maar we lieten ons niet van de wijs brengen en gingen vol door. Niels maakte zelfs nog een snoekduik naar een bal om binnen te houden. Noa stond vanaf de kant ons hard aan te moedigen. Daar kregen we veel energie van. Er waren veel kansen over en weer maar uiteindelijk via een pas van Lianne scoorde Niels de 4-2. Rust 4-2.

VEO begon sterk en scoorde 4-3. Vlak daarna onderschepte wij de bal en scoorde we gelijk de 5-3 door Niels. VEO kreeg na een uitbraak een strafworp. Deze gooide ze mis waarna wij de bal naar voren gooide, Niels vlak onder korf helaas net miste maar Lianne na een rebound als nog de 6-3 kon scoren. Daarna scoorde we nog een keer doordat ik de bal onderschepte en gooide naar Lianne 7-3. Er kwam nog een doelpunt van VEO 7-4. Eindstand 7-4 WIJ ZIJN KAMPIOEN!!!!!

Wij (ouders en spelers van de E4) willen de coaches en trainers bedanken voor dit fantastische zaalseizoen.

Jim van Leeuwen

Datum 01-04-2019 09:17
Tags