HKV Achilles - Meer dan een club

Vorige week een derbyweekend bij de Eibers, dit keer kwamen in eigen huis de Kanaries op bezoek. Achilles 1 kwam nooit écht los tegen Die Haghe, maar sleepte aan de hand van een ontketende Jarmo Jongman de winst binnen. Ook Team 2 nam de tijd om de voorsprong uit te bouwen, maar won netjes met 16-11. Achilles 4 had het niet makkelijk tegen koploper Refleks, maar sleepte er toch een gelijkspelletje uit: 13-13. Achilles A1 liet zich in de beginfase verrassen, maar schakelde op tijd een aantal versnellingen bij, het werd 18-12. Ook de A2 won, zij versloegen Pernix met 14-12. De B1 had het in de beginfase zwaar tegen koploper Meervogels, maar wist uiteindelijk een verdiend punt uit het vuur te slepen: 11-11. De C1 versloeg VEO redelijk eenvoudig (4-16) en ook de C2 én C3 wonnen keurig. Tot slot overwinningen voor de E1, E2, E3 en F1, waarvan die van de E2 natuurlijk een extra feestje waard was. Deze kanjers werden de eerste kampioen van dit seizoen, van harte! Lees verder voor de wedstrijdverslagen en foto's van de wedstrijd Achilles 1 - Die Haghe 1 door huisfotograaf Joost van Soest! [Update: verslagen Achilles 3, 4, 5 en A2 toegevoegd!]

• Heb je zelf een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan voor maandag 12.00 uur naar website@hkvachilles.nl!
• Huisfotograaf Joost van Soest was aanwezig bij de wedstrijd Achilles 1 - Die Haghe 1, je vindt zijn foto's in het foto-album > Competitie > Senioren > Zaterdag 5 oktober '19. 

Achilles 1 - Die Haghe 1

Achilles 2 - Die Haghe 2

Achilles 3 - TOP (A) 3

Achilles 4 - Refleks 3

Achilles Zo. 1 – SDO (V) 3

Jeugdverslagen

Achilles A1 - Die Haghe A1 (Ouderverslag!)
De A1 staat bekend als ontzettend gedreven met een winnaarsmentaliteit, loyaal naar elkaar en gezellig. Het beloofde zaterdag een heftige clash te worden tussen de nummer 1 en nummer 2 uit de overgangsklasse. Trainers en spelers stonden op scherp. Voorafgaande aan de wedstrijd hadden de trainers de spelers goed geïnstrueerd hoe het spel gespeeld moest worden. Een quiz en video presentaties waren onderdeel van de voorbereiding. Koppen stonden strak en als je er naar vroeg best wel een beetje nerveus. Langs de lijn werden er voorspellingen gedaan. 1 ouder wist vol overtuiging te roepen dat we zouden winnen met 6 doelpunten verschil. Anderen waren iets meer gematigd. 1 ding was duidelijk. ER MOEST GEWONNEN WORDEN!!

Het fluitsignaal klonk en de wedstrijd ving aan. Binnen 8 minuten stonden we 1 - 5 achter. Die Haghe schoot 1 op 1. Dat beloofde niet veel goeds. Ongeloof bij de supporters want in het veldspel waren wij zeker niet de onder liggende partij. Daarna de wederopstanding. Binnen een mum van tijd werd het 5 - 5. Er was passie en geloof in eigen kunnen. Dit resulteerde in een ruststand van 11 - 7.

Na de rust kwamen de spelers uit de kleedkamer. De koppies oogden een stuk meer ontspannen. De ploeg domineerde. Die Haghe had duidelijk moeite met scoren en kwamen niet meer in hun spel. Onze spelers speelden vrijuit en 2 minuten voor tijd negeerden zij zelfs de opdracht van de coaches door de wedstrijd “uit te spelen”. Dat resulteerde nog in 2 doelpunten in ons voordeel. Het eindsignaal klonk en er stond 18 -12 op het scorebord. Hulde!

Als ouder/supporter wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om een woord van dank uit te spreken naar beide coaches. Arjen, Sander en natuurlijk ook teamouder Annemarie. Het enthousiasme, de gedrevenheid maar vooral ook de kennis en kunde maken dat dit team tot grote hoogte kan stijgen. Dit is jullie verdienste. Petje af!

Afz. een enthousiaste ouder

Achilles A2 - Pernix A1 (Coachverslag!)
Het eerste verslag van de A2 dit seizoen, Jamie en ik hebben de verantwoording bij de spelers neergelegd en gezegd dat als er geen verslag wordt geschreven degene die het had moeten doen doordeweeks moet trakteren op iets lekkers. Na heel wat taarten, lolly’s en allerlei andere zoetigheid dacht ik als trainer coach om toch de rest van de vereniging is wat te laten lezen over deze jeugdige getalenteerde ploeg.

Tot nu toe is het een bewogen seizoen, de voorbereiding wat bestond uit een selectie periode was rommelig, tegenstanders die afbelden voor oefenwedstrijden waardoor er een keuze gemaakt moest worden op basis van trainingen en niet op basis van wat we zagen in de oefenwedstrijden. Dat was heel lastig en uiteindelijk ( na heel wat gesprekken ) is er voor gekozen om niemand af te laten vallen en met 7 dames en 6 heren het seizoen aan te gaan.

De eerste twee competitie wedstrijden tegen de (zoals we nu weten) beste ploegen uit de poule werden vrij kansloos verloren en dat viel iedereen toch wat zwaar. Meer inzet en concentratie was nodig om de punten binnen te slepen die ons het vertrouwen zouden gaan geven om ons talent in het veld tentoon te spreiden. Op het veld komen wij uit in de eerste klasse en in de zaal mogen we het opnemen tegen ploegen in de OK. Een mooi, maar zeker een pittige uitdaging die we positief te gemoed zien.

Goed, nu over de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Het nog puntloze Pernix A1 kwam aan het eind van de middag het veld op met als doel de eerste punten van het seizoen te gaan halen. Aan ons de taak om dat niet te laten gebeuren en dat is ook wat ik de ploeg vlak voor het begin mee gaf. In de eerste helft kwamen we moeizaam los en dat resulteerde in minimale achterstand bij de rust. In de rust hebben we de koppies dezelfde richting in geprobeerd te praten en gezegd dat we deze wedstrijd hoe dan ook over de streep moeten gaan trekken.

Met meer inzet en spelvreugde lukte dat uiteindelijk ook en de spelvreugde stak ook de mensen voor de kantine aan om in de spannende slotfase toch even langs de lijn te komen staan en zich lekker te laten horen met gezang en gejoel. Super tof om dan ook uiteindelijk de wedstrijd te winnen met 14-12 en als je dan ziet hoe dat gevierd wordt met elkaar en met het publiek krijg ik als coach kippenvel.

De stijgende lijn is ingezet en als we dit doorzetten gaan we in de zaal genoeg tegenstand bieden om ons uiteindelijk te handhaven in de OK. Een mooi doel om met zijn alle voor te werken en te trainen.

Volg deze leuke ploeg want ik ben ervan overtuigd dat we dit seizoen hele mooie dingen gaan zien van onze A2!

Bastiaan

Meervogels B1 - Achilles B1 (Coachverslag!)
Al enkele weken roepen we dat de B1 een stijgende lijn te pakken heeft. Tot nu toe bleven punten echter uit en ook afgelopen zaterdag leek daar geen verandering in te komen. De B1 heeft moeite om zijn kansen te verzilveren, terwijl koploper De Meervogels, tot zaterdag nog zonder puntverlies, tot nu toe de meeste doelpunten heeft gemaakt. De B1 begon goed scherp en direct na de openingsgoal van De Meervogels kwamen we langszij. Vervolgens creëerden wij de mooiste kansen, maar zoals gezegd, deze vielen niet. Dus in plaats van een op basis van uitgespeelde kansen wellicht wel verdiende 1-3, werd het door enkele afstandsschoten van De Meervogels 3-1 en zelfs 5-1. Op basis van die stand zou je het niet zeggen, maar er werd goed verdedigd. Waar we in de eerste wedstrijd nog telkens onze tegenstanders alle ruimte gaven om in te snijden, zaten we er nu telkens goed bij. Tegen die afstandsschoten was echter geen kruid gewassen en het leek weer zo’n middag te worden. Via 5-2 werd het 6-2, maar daarna was de koek even op voor De Meervogels.

Geduldig aanvallend en wederom goede kansen creërend wisten we steeds meer van die kansen erin te gooien. We kropen dichterbij en waar het de afgelopen drie wedstrijden telkens maar niet lukte om die gelijkmaker erin te krijgen, lukte dat nu wel en zelfs meer. Van 6-2 werdt het 6-7 en het was dikke pech dat een afketsende bal na een gewonnen rebound duel precies in de handen van een vrijstaande dame van De Meervogels viel, die dit buitenkansje niet liet liggen. Zo was de ruststand 7-7 en konden we toch behoorlijjk tevreden de kleedkamer opzoeken.

Dat we echter niet zo tevreden waren dat we met een gelijkspel genoegen zouden nemen, dat maakten we bij aanvang van de tweede helft direct duidelijk. Net uit de kleedkamer maakten we de 7-8, wat de coaches bij De Meervogels naar een time-out liet grijpen. Die leek geen effect te hebben, want vol vertrouwen ging de B1 door en liepen we uit naar 7-10.

Hierna kregen we het lastiger. We waren iets minder scherp met voorverdedigen, hoewel dit ook de verdienste van De Meervogels kon zijn. Het leidde tot meer kansen voor hen, terwijl wij aanvallend te geforceerd opzoek gingen naar het gevoel van eind eerste en begin tweede helft. Via 8-10 werd het 8-11, met nog meer dan de helft van de wedstrijd te gaan. De Meervogels kroop langzaam dichterbij en met nog 11 minuten op de klok schoten zij de gelijkmaker erin, 11-11. Vervolgens speelden we het niet altijd even slim uit. De Meervogels kreeg in de resterende tijd de beste kansen, waaronder enkele vrije ballen die te makkelijk werden weggegeven. Deze gingen er echter niet in, net zomin als de kansen die wij nog wisten te creëren. Zo eindigde de wedstrijd in 11-11 en is ons eerste punt binnen. Dit tot grote frustratie van een ouder van De Meervogels, die zich afvroeg waarom wij zo hard werkten voor een punt. Wij kunnen immers geen kampioen meer worden, dus we hadden hen beter kunnen laten winnen. Tja… Sheila had hier een treffende vergelijking voor die ik hier niet zal herhalen, maar volgens mij begrijp je dan de essentie van sport niet helemaal.

Dit punt smaakt naar meer en dus zullen we volgende week tegen KZ Danaïden er weer keihard tegenaan gaan om ons te revancheren voor onze matige partij in Leiden.

Damien, Mick en Femke, bedankt voor het reservestaan!

Achilles B2 - VEO B3
Deze week kon iedereen er bij zijn maar helaas was Milla ziek. We hadden een goede spirit voor de wedstrijd en veel vertouwen. We begonnen met in de aanval Jill, Pepijn, Maleah en Femke (als jongen) en in de verdediging Kimberly, Niek, Elise (als jongen) en ik. En Sanne als reserve. Het begon goed met een doorloop van Femke in de eerste 6 minuten. Daarna bleef het lang 1-0 totdat Pepijn zijn 1e doorloop maakte en de score naar 2-0 bracht. Met deze stand gingen we de rust in.

Na een goede bespreking met Alana begonnen we de 2e helft wel met 1 doelpunt tegen, maar daarna zaten we er weer goed in en scoorden Elise, Femke en Maleah en brachten de stand op 5-1. Inmiddels is Femke gewisseld voor Sanne. We krijgen nog 1 doelpunt tegen, maar sluiten de wedstrijd af met 2 doelpunten erbij: 1 van mij en 1 van Jill. Eindstand: 7-2. Scheidsrechter Ilan en coach Alana bedankt!

Silja

VEO C1 - Achilles C1
We moesten al vroeg naar VEO om tegen hun C1 te spelen. We begonnen zoals altijd in de aanval met Levi, Shane, Demi, Paivi en in de verdediging met Mick, Damien, Nikki, Jill. Björn en Manelle waren mee als onze reserves.

We begonnen gelijk in de eerste paar minuten met 2 doelpunten van Levi. Daarna scoorden Nikki, Jill, Levi, Paivi, Damien, Jill, Paivi: 0-9. We kregen een doelpunt tegen, maar Jill maakt vlak voor rust nog een doelpunt waardoor het voor de rust al 1-10 stond. Frank en Julia vonden dat we goed bezig waren maar nog een paar dingen konden verbeteren.

De tweede helft maakten we 5 doelpunten voor we een tegendoelpunt kregen: Nikki, Levi, Demi, Damien, Mick:1-15 en daarna 2-15. Het doelpunt van Demi was trouwens heel mooi van ver af. Levi maakte 2-16. De laatste 2 goals werden gemaakt door de tegenpartij en de eindstand kwam daardoor op 4-16. In de 2e helft raakte er een jongen van VEO geblesseerd en kwam er een eerste jaars D voor hem in de plaats. Met Julia hebben we toen afgesproken dat Shane niet zou schieten. Later kwam er wel een langere jongen voor in de plaats.

Ik hoop dat het beter gaat met de geblesseerde tegenstander van Shane. Scheidsrechter bedankt en ook reserves bedankt die de laatste paar minuten nog hebben gespeeld voor Demi en Levi.

Paivi

Achilles C1 – Fortuna C2 13-7 (Coachverslag inhaalwedstrijd)
Sta je dan op een dinsdagavond, je eerste competitiewedstrijd van dit seizoen te coachen. Ja ik was er even 3 weken tussenuit en genoot van mijn vakantie in Kroatië. Afgelopen zaterdag ging de wedstrijd niet door omdat Fortuna C2 blijkbaar geen team op de been kon krijgen. De zaterdag daarvoor speelde de C1 ook tegen Fortuna C2 en werd er ruim verloren (17-8), dus ik had totaal geen verwachtingen op deze herfstavond. Mede coach Julia kon er de afgelopen 2 wedstrijden ook niet bij zijn omdat ze zelf moest spelen, dus hebben Mario en Linda de C1 gecoacht, waarvoor dank!

Nu dan voor het eerst dit seizoen samen aan de lijn om deze talenten te coachen. Geen illusies gezien de uitslag van de week daarvoor, maar dat maakt ons ook niks uit. Het gaat ons om dat de kinderen leren, beter worden en plezier hebben. Dus in mijn peptalk voor de wedstrijd zei ik dit ook tegen de kinderen “mij maakt het niet uit of jullie winnen of verliezen, mijn taak is dat jullie beter worden en ik jullie over een jaar of 7 in een zo hoog mogelijk team van Achilles zie spelen”. Ze zaten me aan te staren van “die is gek, ga jij lekker terug naar Kroatië, wij willen wel winnen”. Hahaha ik zag ze fronsen en vragend naar elkaar kijken, dus ik nuanceerde mijn opmerking door aan te geven dat winnen er uiteraard ook bij hoort, zonder winnen is er geen plezier en zonder plezier is er minder groei. Dus aangegeven dat ik denk dat we een goede combinatie hebben met plezier (wedstrijdjes winnen) en veel leren, maar dan moesten we wel lef durven te tonen en fouten durven maken. Best raar ‘fouten durven maken’, fouten maken is nooit erg zolang je er maar van leert! Uiteraard wist ik dat de uitslag van vorige week in de koppies van de kinderen zat, dus dan sta je in principe al achter voordat je begint. Mijn grootste angst is dan altijd dat ze ‘met de rem erop’ gaan spelen en dat is nu juist wat niet mag gebeuren bij de jeugd. Als kinderen met de rem erop gaan spelen dan onderbreekt dit de leercurve in mijn ogen.

Voorbeeld: Kinderen met een rem erop durven meestal niet volle bak te verdedigen en kiezen voor de veilige weg en gaan op afstand verdedigen. Of ze durven geen lange bal te gooien omdat ze bang zijn dat deze niet aankomt. Leren ze hier van, in mijn ogen niet nee!

Enfin, ze hoorden dus voor de wedstrijd dat ze volle bak moesten, met name het voor verdedigen en de druk voorin met verdedigen moest hoog zijn. Ik zag ze al denken “maar dan is het risico op doorlopen wel erg groot als we voorin heel veel druk geven”, dus aangegeven dat elke doorloop op mijn conto geschreven mocht worden. Nou daar gingen ze dan, nadenkend over de speech, nadenkend over de verloren wedstrijd vorige week en misschien wel dromend om over een aantal jaar met mijn mede coach Julia te korfballen in 1 team…

Fuuuut de wedstrijd begon, het was lichtjes aan het regenen en er waaide een verraderlijk windje, maar allemaal geen excuses om de taken goed uit te voeren.
Ze begonnen dan ook goed aan de wedstrijd, onze eerste verdediging zat er inderdaad bot bovenop en verdedigde ook nog eens goed voor, Fortuna had het hier zichtbaar moeilijk mee. Ik hoorde de ouders van Fortuna ook zeggen “zo we worden erg goed verdedigd, knap hoor”, die stak ik vast voor onze kanjers in mijn broekzak, maar de wedstrijd was pas net 5 minuten onderweg, dus niet te vroeg gaan juichen.
Ons aanvalsvak creëerden genoeg kansen en durfden ook de lange bal te gooien waar leuke en goede kansen uit kwamen en, voor mij misschien wel het belangrijkste, iedereen pakten zijn of haar kansen en deed verwoeste pogingen om de bal door dat gele ding te krijgen. Maar dat geluk ontbrak de eerste aanvallen, maar toen de eerste er eenmaal in lag ging het allemaal wat sneller en vielen de balletjes wat makkelijker.

We gingen dan ook terecht met een voorsprong de rust in. Ja wat zeg je dan in de rust na een eerste helft waarin ze eigenlijk alles deden wat we vroegen?! Damn it, zal me niet gebeuren dat ze mij sprakeloos krijgen toch? Natuurlijk zaten er ook wat foutjes tussen en konden er zaken beter, maar de 3 speerpunten waar we het voor de wedstrijd over hadden werden meer dan prima uitgevoerd.

Dus complimentjes gegeven en wat zaken aangestipt, maar ook aangeven dat een wedstrijd 2 helften heeft en we niet mochten verslappen. Ik heb werkelijk waar nog nooit zo’n korte speech gehouden in de rust… Ow en Julia gaf terecht aan dat we wel iets zuiniger konden uitwerken, want hier maakte we wel wat foutjes waardoor Fortuna extra aanvallen kreeg.
Uiteraard had Fortuna de puntjes ook op de i gezet en kwam sterk de kleedkamer uit, ze wisten nu iets beter om te gaan met ons goede voor verdedigen en zochten de kansjes achterin, hierdoor scoorden ze direct 2x en slopen dichterbij. Gelukkig konden we dit weer doorbreken met een sterke fase waarin er echt hele leuke aanvallen werden gespeeld en ook afgerond met een goal.

Persoonlijk vond ik de C1 de eerste helft echt uitstekend verdedigen, de 2e helft was super goed. Aanvallend was het in de eerste helft even zoeken, maar werd daarna eigenlijk beter en beter met als bekroning 2 identieke goals door iemand met een diagonale pass vrij te spelen.
Dit is nou juist het mooie van het trainen en coachen van een jeugdploeg; je ziet ze beter worden waardoor het plezier steeds groter wordt. En soms zullen ze je zelfs verbazen in de positieve zin, echt onbetaalbaar!!

Woordje voor de spelers van de C1:
Ja daar stond ik dan na de wedstrijd, ik zag blije gezichten maar ook vermoeide rode gezichten, ik ging kort en snel evalueren in mijn hoofd van wat er zich net heeft afgespeeld. Misschien was ik zelfs een tikje verbaasd… Verbaasd? Nee misschien niet het juiste woord, bevestiging is denk ik beter.
Bevestiging van wat ik al wat jaartjes in jullie zie, maar het is zo leuk om te zien dat wat we wilden zien in één wedstrijd op zijn plek valt en lukt.
Er zullen vast ook mindere wedstrijden komen, dat is ook alleen maar goed, zolang we maar blijven leren van elkaar en van jezelf (in de spiegel blijven kijken).
Als jullie met deze instelling blijven spelen en trainen, elkaar helpen, elkaar bedanken voor de mooie assist of als iemand je tegenstander overneemt, elkaar complimenteren als iemand iets goed doet en met deze lef durven te blijven korfballen dan gaan jullie nog veel en veel meer leren en wedstrijden winnen!
En misschien wel het belangrijkste; op trainingen hard blijven trainen en vragen stellen als je iets wilt weten, zeker als we samen met onze reserves, de C2, trainen, want die zullen we nog vaak genoeg nodig hebben dit seizoen.

Tot zover een klein verslagje van mijn eerste officiële wedstrijd van dit seizoen met de C1. Ik denk dat ik ook namens Julia mag spreken; de C1 heeft echt super goed gespeeld, uiteraard zijn er verbeterpunten en daar gaan we aan werken zodat ploegen het nog lastiger krijgen tegen ons. Lef, bravoure en inzet waren de ingrediënten van deze mooie goede wedstrijd, klasse! Reserves super bedankt wederom!!

Ow ik zou het bijna vergeten; we wonnen verdiend met 13-7 van Fortuna C2!

Groet,
Frank

Fortuna F3 - Achilles F3
16-3 verliezen, maar toch tot nu toe de beste wedstrijd van het seizoen spelen. De F3 speelde echt goed afgelopen zaterdag tegen Fortuna F3. Ze beginnen het spelletje door te krijgen. Het is leuk om naar te kijken. Iedereen is fanatiek aan het verdedigen, probeert een bal te onderscheppen en inmiddels gaan we ook rennen als we de bal hebben. Tuurlijk zijn er nog een hoop verbeterpunten, maar dat is niet gek. Deze kids hebben pas vier wedstrijden achter de rug. Maar elke week toveren de kinderen een lach op ons gezicht. Wij als trainers en coaches zijn misschien iets te fanatiek, we willen te veel, maar wij weten dat het er bij alle zes de kinderen in zit. Ze maken plezier, ze worden steeds fanatieker; maar het doelpunten maken blijft een moeilijk dingetje. Maar hoe dik we ook achter staan, bij elk goal die we maken, staan we met zijn allen uitbundig te juichen. Wel leuk dat we eindelijk een keer scoren in de wedstrijd, maar helaas was het in de verkeerde korf. Ik zal geen namen noemen ;), maar Fortuna was er zeker blij mee. Deze week gaan we weer verder waar we mee bezig waren, kleine stukjes gooien, gelijk rennen en zo bij je eigen korf komen; dan nog een beetje oefenen met schieten en dan weten wij dat we het zaterdag tegen VEO weer onwijs goed doen. Blijf zo doorgaan kanjers!

Wesley, Damian en Selene